سیلیس در صنایع مختلف با دانه بندی و عیارهای مختلف کاربرد دارد. سيليس داراي حداقل خلوص 96% در شيشه سازي، لعاب، صنايع شيميايي، تولید فروسيليس، پشم شيشه، سيليكات سديم، فروکروم و ماسه تست سيمان به کار مي رود. سنگ سيليس داراي خلوص حداقل 95-85% در  ماسه ريخته گري،  ماسه سندبلاست، فيلتراسيون و ديرگدازها به کار مي رود. سيليس های داراي خلوص حداقل 85-70% در تولید آجر ماسه آهکي، تولید آجرسبک و در کارخانجات توليد سيمان و بتن سبک به کار مي رود.

اولین استفاده‌های صنعتی از سیلیس احتمالاً در سه تا پنج هزار سال قبل از میلاد مربوط به ذوب فلزات و ساخت شیشه بوده است. این ماده همواره در طول تاریخ به عنوان یک ماده خام کلیدی در توسعه صنعتی به خصوص در زمینه صنایع شیشه، سرامیک و ریخته گری بوده است.

نقطه ذوب سیلیس C ° 1610 می‌باشد که بالاتر از آهن، مس و آلومینیم است و این یکی از دلایل استفاده از آن در ساخت قالب‌ها و هسته‌ها برای تولید فلزهای ریخته گری شده می‌باشد.

از سیلیس برای تهیه قالب‌های ریخته گری فلزاتی مانند فولاد، آهن سیاه، آلومینیم وآلیاژهای مس و همچنین به عنوان نسوز در ساخت کوره‌های آهن و فولاد، سرامیک، شیشه و سیمان بکار می‌رود. کاربردهای متفرقه دیگری مانند ساینده، پودر جلا، فیلتراسیون، شن و ماسه ساختمانی است. انواع گرد شده و با کیفیت برای باز کردن شکافها و افزایش نفوذ پذیری در تولید نفت وگاز بکار می‌رود.

شرکت زمین کاو تأمین کننده سیلیس مورد نیاز در صنایع ریخته گری و نسوز می‌باشد.

نازل های سندبلاست با توجه به شرکت سازنده آن، دارای استانداردهای متفاوتی جهت قطر مناسب دانه بندی سیلیس می باشند. اما استاندارد متعارف و مرسوم دانه بندی بر اساس شماره نازل سندبلاست به شرح زیر است.

در صنایع به منظور سائیدن و جلا دادن سطوحی که بوسیله ترکیبات دیگر پوشیده شده، از کانی ها و یا سنگ های با سختی بالا استفاده می شود. ویژگی های مواد ساینده شامل سختی قابل قبول، مقاومت و استحکام مناسب، از نظر شیمیایی بی اثر، مقاوم در برابر شوک یا تغییر ناگهانی حرارت، دیرگداز و شکل و اندازه مناسب می‌باشند. ساینده‌هایی با سختی متوسط نظیر کوارتز، کلسدونی، چرت، فلینت، فلدسپات، کوارتزیت که در صنایع سایا به صورت ساینده های پودری یا دانه ای، متصل، پوششی یا غشایی و خمیری یا صابونی استفاده می شوند، برای سایش سطح فلزات و سنگ ها، صیقل دادن عدسی، سنگ های تزئینی و جواهرآلات، صیقل دادن سطوح چوبی، تزئین پارچه، پلاستیک و مجسمه های تزئینی استفاده می شوند.

سیلیس در صنایع مختلف با عیارهای متفاوت استفاده می شود که تعدادی از آن استانداردها به شرح زیر می باشد.

باكاربري شيشه سازي:

SiO₂حداقل 99.5-99%  و Fe₂O₃ كمتر از 04.0% در شيشه تخت، 03. 0% ظروف شيشه اي، 0.88% ظروف بلوري، 0.3% فايبرگلاس، 2-1.6% Al₂O₃  و مقادير نا چيز  (Ni, Cu, Co) و مواد نسوز (كروميت، زيركن وروتيل(

شيشه نوري درجه اول:

حداقل SiO₂ 99-98.5 %، Al₂O₃كمتر از0.1% و Fe₂O₃ 0.02%

پيش ماده سيليكات سديم:

SiO₂ بيشتر از 99.4% و Fe₂O₃ كمتر از 0.03%

سراميك:

Cu زير 20%، SiO₂ بیشتر از 97.5% و Al₂O₃ بیشتر از 55% و Fe2O3 0.2%

مقاومت كوارتز وسيليس تا دماي1470 C سبب شده از آن براي تهيه قالب‌هاي ريخته‌گري فلزاتي مانند فولاد، آهن سياه، آلومينيم و آلياژهاي مس و همچنين به عنوان نسوز در ساخت كوره‌هاي آهن و فولاد، سراميك، شيشه و سيمان بكار مي‌رود.

سیلیس که به سنگ شیشه شهرت دارد دارای چگالی 2.21 و یک سنگ شفاف است و هنگامی که ناخالصی آن ازppm  1کمتر باشد یکی از بهترین شیشه های شفاف و دارای قدرت انتقال اشعه ماوراء بنفش است. سیلیس گدازیده خالص دارای نقطه ذوب 1750 درجه سلسیوس می باشد و در ظروف شیمیایی و حرارتی تا 1100 درجه حرارت را تحمل می کند.

کود دهی با سیلیس می ­تواند اثرات مفید زیر را داشته باشد:

• مقاومت به بیماری های گیاهی را افزایش می ­دهد.
• مقاومت گیاه به سمیت فلزاتی نظیر آلومینیوم،‌ منگنز و آهن را افزایش می ­دهد.
• مقاومت به استرس و عوامل نامساعد طبیعی را افزایش می­ دهد.
• جوانه زنی و رشد گیاهچه را تقویت می­ کند.
• منجر به افزایش حاصلخیزی و بهبود ساختار خاک می­ شود.
• موجب افزایش استحکام ساقه در برابر خوابیدگی (ورس) می ­گردد.
• کود مایع سیلیس صد درصد قابلیت انحلال در آب را داشته و به سهولت از طریق برگ جذب می ­شود.

در برخی از صنایع وجود آهن در سیلیس می تواند مضر باشد، به همین دلیل نیاز به نوعی سیلیسی است که میزان آهن آزاد موجود در آن حداقل ممکن باشد. سیلیس در طی فرآیند آماده سازی برای برخی از صنایع، یک بار مگنت میشود تا ذرات دارای آهن بیشتر از آن حذف شود و در صورتی که حساسیت بیشتر باشد این عملیات دوبار انجام میگیرد تا آهن آزاد موجود به حداقل ممکن برسد.

نام سيليس Silicon از واژه لاتين (Silicis) به معنی سنگ سخت (Flint )، سنگ آتش‌زن يا سنگ چخماق گرفته شده است. سيليس در سال 1824 توسط Jons Jacob Berzelius در سوئد کشف شد. سيليس متبلور در سال 1854 توسط Deville يک شکل آلوتروپ از عنصر را کشف نمود. اكسيد سيليسيم (SiO₂) يا سيليس (Silicon) تركيبي شيميايي است كه به صورت خالص و يا به صورت تركيب در كاني هاي سيليكاته در مجموع 90 درصد پوسته جامد زمين را تشكيل مي دهند. سيليس به عنوان دومين عنصر فراوان در پوسته زمين با فراواني 25% مي باشد.