برنج يكي از مهمترين غلات جهان كه منحصراً به منظور مصرف انسان كشت ميشود. حدود 95 درصد از محصول برنج دنيا در كشورهاي در حال توسعه و 92 درصد آن در آسيا توليد ميشود. وجود سيستم آبياري غرقابي در مزارع برنج منجر به افزايش مصرف آب شده، از طرف ديگر مصرف روزنافزون كودهاي شيميايي به خصوص نيتروژن باعث افزايش آلودگيهاي زيست محيطي، رشد سريع علف هرز در مزارع، افزايش هزينه توليد محصول و به ويژه افزايش حساسيت به بيماريها و ايجاد ورس در گياه برنج گرديد. بر اساس بررسي منابع علمي، از جمله راهحلهاي موجود براي فائق آمدن به مشكلات فوق مصرف كود سيليس است كه بسيار سودمند خواهد بود.
كاربرد سيليس ميتواند باعث افزايش مقاومت به ورس و ايجاد تحمل در برابر بيماريها به ويژه بيماري بلاست (عامل اصلي كاهش شديد عملكرد ارقام زودرس برنج طارم حساس به بلاست و داراي كيفيت غذايي بالا) ميشود. سيليس به دليل افزايش مقاومت مكانيكي، حالت عمودي را به برگ و ساقه ميدهد كه موجب ميگردد درصد ورس كاهش يافته و نفوذ نور به داخل سايهانداز بوتهها افزايش يابد، لذا گياه ميتواند ميزان فتوسنتز بيشتري انجام دهد و امكان كاشت برنج در تراكمهاي بالاتر فراهم ميگردد كه نهايتاً مهمترين جزء عملكرد در برنج كه همان تعداد خوشه در مترمربع است حاصل ميشود.